HOMO ERECTUS, HOMO SAPIENS, HOMO….ANEMVOLIASTUS

Ένα σκωπτικό κείμενο σε σκοτεινούς καιρούς

 

Στην Ελλάδα του 2021 -200 χρόνια από την ελληνική Επανάσταση- εμφανίστηκε ένα καινούργιο είδος ανθρώπου με πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Ο νεοφερμένος αυτός τύπος είναι «αμαρτωλός», «τζαμπατζής», «αρνητής», «ψεκασμένος». Είναι υπεύθυνος για τη διασπορά του ιού, για το κλείσιμο της οικονομίας, για τα μέτρα και τα αντίμετρα. Είναι επίσης εκείνος που δεν  αγαπάει τον πλησίον του, που δεν διακρίνεται για την αλληλεγγύη και τα άλλα ευγενή συναισθήματα, μοναχοφάης και πλεονέκτης.

Γιατί αυτός ο homus  δεν είναι κάτι το συνηθισμένο. Είναι συνωμοσιολόγος, αγαπάει να βλέπει βίντεο που αναπτύσσουν θεωρίες διαφορετικές από αυτές που διατυμπανίζουν συγκεκριμένα (όλο τα ίδια και τα ίδια) πρόσωπα στα πάνελ κεντρικών καναλιών και δεν υπακούει στα κελεύσματα της εξουσίας.

Πιστεύει μάλιστα – άκουσον άκουσον- ότι πρέπει να είναι υπεύθυνος για την ατομική του υγεία ( πού ακούστηκε κάτι τέτοιο! Μόνο στο Σύνταγμα της  Ελλάδος!), ότι πρέπει να ζυγίσει όλες τις παραμέτρους πριν αποφασίσει ποιο φάρμακο θα λάβει, αν κρίνει βέβαια αναγκαίο να το λάβει.

Τελικά είναι ένα θρασύτατο όν, που έχει κατέβει (από πού δεν ξέρω) στην Ελλαδίτσα μας, στην οποία παρεμπιπτόντως όλα έβαιναν καλώς μέχρι την εμφάνισή του. Δεν θα έπρεπε καν να κυκλοφορεί ανάμεσά μας, αλλά το κάνει. Επρεπε να είχε καταφύγει στα βουνά σαν τους αρματωλούς και τους κλέφτες (έτσι, για το επετειακό του πράγματος!),

Όμως, δε χρειάζεται οι φιλήσυχοι και εμβολιασμένοι συμπολίτες μας να ανησυχούν. Γιατί ο ελέω θεού…ξέρει ακριβώς τι πρέπει να κάνει, πριν αυτά τα υποκείμενα(!) πέσουν πάνω στους αγαπημένους του σαν τις ακρίδες στην μακρινή Αίγυπτο. Ξέρετε πότε…  Τότε, όταν ο Μωυσής έκανε υπεράνθρωπες προσπάθειες να βγάλει τον εκλεκτό  λαό του Κυρίου εκτός των τειχών.

Θα τους αποκλείσει από κάθε διασκέδαση και ψυχαγωγία. Θα εμποδίσει την ελεύθερη κυκλοφορία τους, θα τους αφήσει χωρίς εργασία (άλλωστε δεν αξίζει να εργάζονται αυτά τα ποταπά σκουλήκια) και στη συνέχεια  θα τους κλείσει μέσα στο σπίτι τους, γιατί εκεί τους αξίζει να μείνουν.

 Βρισκόμαστε μπροστά σε μια μεγάλη πρόκληση και σε έναν καινούργιο διχασμό. Ο τόπος μας γνωρίζει καλά από τέτοιους. Γυρίσαμε πίσω στη Γερμανία του 30 και 40. Κάποιοι φαίνεται ότι θα οδηγηθούν στα «στρατόπεδα» και θα κάνουν το «ντουζάκι» τους. Πέρα από τον πόνο και την οργή ευελπιστώ ότι θα εμφανιστεί μια καινούργια Άννα Φράνκ που θα γράψει το ημερολόγιό της , παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές.